Gruwen over griezelen

Het thema van de Kinderboekenweek is “Griezelen. Gruwelijk eng!”
Ik heb hier wel wat bedenkingen bij. Ik vraag mij af, wat er leuk is aan griezelen, en hoe ver je daarin kunt gaan.

Spannend

Natuurlijk kunnen dingen ‘leuk spannend’ zijn; soms ook wel eng misschien. Maar dan denk ik aan een spannende plek: een grot of zo, of een bunker. Of aan een spannende actie, zoals stiekem ergens langs gaan waar je niet komen mag, of op dakjes klimmen. En daar kun je van alles over schrijven. Dan heb je het over ‘echte’ spannende dingen, waar je echt mee te maken kunt krijgen. Ik denk zeker niet aan monsters, of spoken, of doodskoppen, wat je tegenwoordig (en momenteel dus vooral) veel ziet.

Wat doet het me je (en met een kind)

 Ik vraag me altijd af wat mensen aantrekt in doodskoppen en ‘spoken’. Ook vraag ik mij heel erg af, wat het met kinderen doet. Ik kan me niet voorstellen, dat het van binnen niets met een kind doet. Als ik naar mezelf kijk, dan weet ik hoe zo’n last je kunt hebben van bepaalde angstige beelden (spookbeelden). Maar dat is toch niet wat je een kind toewenst?

Veilige plek

Je leest ook wel, dat het goed is voor een kind om geconfronteerd te worden met angst. Daardoor leert een kind, dat er veilige plekken zijn, dat er oplossingen gevonden kunnen worden, dat alles weer voorbij gaat enz. En dat is goed. Maar het hangt er wel van af, hoe die enge dingen beleefd en verwerkt worden.
Als een kind enge dingen meemaakt, en er is géén veilig plek bij voorbeeld, dan wordt een kind daar zeker niet beter van. Bovendien denk ik, dat het per persoon (kind) verschilt. De één heeft sneller last ergens van dan de ander.

Bang; niet gelukkig

Ze moeten mij bij voorbeeld echt geen horrorfilm laten kijken. Ik weet zeker, dat ik daar last van krijg. Bovendien begrijp ik het nut er niet van. Ik geniet er zeker niet van. En dingen waar ik bang door wordt maken mij niet gelukkig.
Ik begrijp ook niet wat er leuk aan is om iemand te laten schrikken (zoals je wel ziet in Japanse humor). Ik denk altijd ‘hoe voelt het, als iemand dat bij jou doet. Word je daar blij van?’ Als je zelf dingen niet leuk vindt om ’te ervaren’, moet je het zeker ook niet bij een ander doen. (Bovendien vind ik, dat je ook geen dingen moet doen, waarvan je weet dat een ander ze niet leuk vindt, ook al vind jij ze misschien wel leuk.)

Praktijk

Er was laatst bij ons in de buurt een jongen (kind) die met een eng masker op liep, en andere kinderen bang maakte. Er waren meisje die begonnen te huilen en die niet alleen naar huis durfden. Hoe zou dat griezelige gedoe met maskers en monsters hier invloed op hebben?

Ik hou er dus niet van, dat zal duidelijk zijn. En ik begrijp er ook helemaal niets van waarom het leuk is om elkaar bang te maken. Ik hoop, dat dit geen trend wordt. Er zijn veel leukere dingen om mee bezig te zijn.

Als jij er ook een mening over hebt, dan lees ik die graag hieronder. Ik ben natuurlijk vooral benieuwd, of er meer mensen zijn, die niet blij zijn met dit thema. Het lijkt er in elk geval op, dat de meesten het leuk vinden.