Ik kan daar zo verdrietig van worden
Af en toe overspoelt het me. Als ik kijk naar de wereld om ons heen, en de ‘vernielingen‘ zie van onze aarde, dan denk ik soms ‘waar zijn we mee bezig’. Helemaal nu in deze coronatijd. Als je leest over dat de vissen in het water weer te zien zijn in Venetië, en dat de vogels weer gehoord worden, en niet worden overstemd door al het lawaai dat wij produceren (zie ook mijn eerdere blog), dan word je er van bewust wat we gedaan hebben met de aarde. Dan zien we de rijkdom die we hebben als we de natuur er ‘laten zijn’. Zó is het bedoeld, zo is het gemaakt. De natuur is zo’n grote rijkdom. Het kan ons zoveel geven. Wat verschrikkelijk toch, dat we het zó kapot maken.
