Ik heb laatst onderstaande quote gedeeld op mijn Facebook en Instagram:
Ik vind dit een mooie, omdat hij zo waar is.
Wat kun je soms (na)genieten van mooie dingen die je hebt beleefd. Je bedenkt weer hoe het was, en krijgt een glimlach op je gezicht.
Zo kun je tweemaal (of zo vaak als je wilt 😉 ) genieten van wat je hebt meegemaakt. Heel waardevol.
Wat houdt destructief gedrag in? Destructief is het tegenovergestelde van constructief. Het betekent dus, dat je dingen kapot maakt in plaats van dat je dingen opbouwt.
Je kunt allereerst een onderscheid maken tussen gedrag naar een ander toe en gedrag naar jezelf toe.
verbale agressieve uitlatingen:
In eerste instantie lijkt dit misschien een rare vraag. Je zult misschien zeggen: Ik weet heus wel of ik psychisch gezond ben. Mij mankeert niets. Ik ben toch zeker niet gek? (Of misschien denk je juist dat je psychisch ongezond bent, dat kan natuurlijk ook.) Als je naar lichamelijke gezondheid kijkt merk je misschien, dat het best lastig is om te bepalen of je gezond bent. Op het moment dat ik dit schrijf moet ik nog naar de kaakschirurg in verband met een ontsteking. Dat is niet gezond zou je kunnen zeggen. Maar … ik voel mij niet ongezond. Ik ben niet ziek. Ben ik dan (helemaal) gezond? Op psychisch vlak, als je aan iemand denkt met ADHD bijvoorbeeld, zou je je af kunnen vragen: is die persoon psychisch ongezond? Als iemand meer dan gemiddeld impulsief en actief is, ben je dan ziek? Ik denk (hoop) niet dat er veel zijn die dat zullen vinden. En als je last hebt van angsten, ben je dan ziek? Iedereen is toch wel eens bang (zoals ik voor de kaakchirurg). Ben je dan psychisch ziek? Waar ligt de grens bij ziek en gezond? Is er wel een duidelijke grens?
Laat u niet overwinnen door het kwade maar overwin het kwade door het goede*.
Wat vind ik dit toch een prachtige tekst, vooral als je er goed naar kijkt. ‘Overwin het kwade door het goede’. Dus niet alleen: je moet het kwade niet meer doen, maar: je moet het goede doen om het kwade te overwinnen.
Dat geldt in iedere situatie. Iets laten is gewoon ontzettend moeilijk, zo niet onmogelijk. Denk aan ‘de roze olifant‘. (Voor het geval je niet weet waar dit over gaat: Als ik tegen jou zeg ‘je mag niet aan een roze olifant denken’, wat doe je dan? Juist: je denkt aan een roze olifant. Mijn woorden roepen dat bij jou op. Zodra het genoemd wordt moet je er aan denken.) Als je dus iets niet meer wilt, bepaal dan wat je wel wilt. Je moet jezelf een doel stellen in plaats van de aandacht te vestigen op datgene wat je niet meer wilt.
Denk ook aan de uitspraak: Dat wat je aandacht geeft groeit. Dat geldt dus ook voor het negatieve. Als je het negatieve veel aandacht geeft, wordt het alleen maar groter. Laat je aandacht dus niet gaan naar dat, wat je niet meer wilt. Het is beter om je aandacht te vestigen op dat wat je wel wilt. Je moet je ergens op kunnen focussen. Bijvoorbeeld niet alleen: ik wil niet meer zoveel eten (die ‘opdracht’ wordt een molensteen om je nek), maar: ik eet op gezette tijden een bepaalde hoeveelheid.
Ik kan me soms heel druk maken over mijn geheugen; dat ik moeite heb me dingen te herinneren, zelfs dingen die bijvoorbeeld nog maar kort geleden gebeurd zijn. Of dingen die in mijn ogen belangrijk zijn, die vergeet ik dan toch. Ik kan bijvoorbeeld vergeten dat iemand zwanger is. Dat vind ik heel erg, want dat zijn in mijn ogen belangrijke dingen, die je niet ‘hoort’ te vergeten. Ik heb bovendien het gevoel dat ik de enige ben, en dat het wel aan de leeftijd zal liggen. En … hoe erg kan het nog worden dan? Een nare gedachte.
Maar kloppen m’n gedachten wel? Vergeten anderen zulke dingen niet? Jazeker wel, zelfs m’n kleinkinderen vergeten dingen, en die zijn nog jong. En ik hoor ook anderen soms zeggen: ik weet nu al niet meer wat ik gister gedaan heb. Het is dus minder erg dan ik denk.
Bovendien: soms herinner ik me ineens wel iets (zonder dat ik er naar ‘zoek’). Blijkbaar is het toch niet uit m’n geheugen dan. Dus ook de gedachte dat ik ‘niets’ meer weet is onjuist.
Ik heb iemand ooit horen zeggen: is het nodig dan om je alles te herinneren? Wat is er belangrijk aan, en hoe erg is het als je iets niet meer weet. Wat is er erg aan als ik het inderdaad vergeten ben. Wie zegt, dat ik dat moet onthouden. Hoe erg is het als ik het vergeet. Wie bepaalt dat. Maak ik er misschien een té groot punt van?
Leestijd: 2 minuten
Gruwen over griezelenHet thema van de Kinderboekenweek is “Griezelen. Gruwelijk eng!”
Ik heb hier wel wat bedenkingen bij. Ik vraag mij af, wat er leuk is aan griezelen, en hoe ver je daarin kunt gaan.
Natuurlijk kunnen dingen ‘leuk spannend’ zijn; soms ook wel eng misschien. Maar dan denk ik aan een spannende plek: een grot of zo, of een bunker. Of aan een spannende actie, zoals stiekem ergens langs gaan waar je niet komen mag, of op dakjes klimmen. En daar kun je van alles over schrijven. Dan heb je het over ‘echte’ spannende dingen, waar je echt mee te maken kunt krijgen. Ik denk zeker niet aan monsters, of spoken, of doodskoppen, wat je tegenwoordig (en momenteel dus vooral) veel ziet.
Leestijd: 3 minuten
Stel je eens een conflictsituatie voor. Bij voorbeeld: Je kind zit constant met z’n benen te wiebelen. Jij zegt: ‘Hou toch eens op met dat gewiebel’. Of je kind heeft voor zichzelf iets klaargemaakt in de keuken en heeft alle gebruikte spullen laten staan. Jij zegt: ‘Ruim de boel eens op als je het gebruikt hebt.’
Zulke uitspraken zorgen bepaald niet voor een positieve sfeer. Je kind zal zich rot voelen, of een grote mond terug geven, of misschien stilzwijgend doen wat je zegt, omdat jij ‘de baas’ bent. Maar leuk zal het niet zijn. Met een beetje pech ontaardt het in een ruzie.
Sta eens stil bij hoe ruzies vaak verlopen.
ouder: “Ruim je rotzooi toch eens op. Je laat altijd alles slingeren.”
kind: “Je bent zelf anders ook niet zo netjes. Jouw schoenen staan ook nog in de kamer.”
ouder: “Ja, omdat ik de troep van jou moet opruimen. Ik heb geen tijd om m’n eigen spullen op te ruimen.”
kind: “Alsof je altijd bezig bent met mijn spullen op te ruimen, zoveel was het helemaal niet.”
ouder: “Nu, zo’n troep als jij er van hebt, heb ik anders nooit. Ik snap niet hoe je het voor elkaar krijgt.”
enz. enz.
Een ‘gesprek’ waarin over en weer wordt aangevallen en verdedigd.
Niet bepaald constructief.
Als je naar m’n vorige blog kijkt – waarin ik negatieve manieren van communicatie bespreek – zul je zien, dat er in veel gevallen een ‘jij’-boodschap verzonden wordt. Een ‘jij’-boodschap voelt voor de ontvanger als een aanval. Je kind zal dus reageren met een tegenaanval of met verdediging. Daar wordt de sfeer niet beter van.
Door het geven van ‘ik’-boodschappen‘. Met een ‘ik’-boodschap haal je de angel eruit‘. Hoe doe je dat? Lees verder
Leestijd: 5 minuten
In vervolg op mijn vorige blog bespreek ik in dit blog hoe je om kunt gaan met negatieve gedachten over jezelf. En ik moet eerlijk zijn: het overkomt mijzelf nog steeds. Daar heb ik eerder al een blog over geschreven. Maar hoe kun je daar nu zó mee omgaan, dat je er minder last van hebt, of zodat het sneller weer voorbij is.
(H)erken je negatieve gedachten, en ……. raak niet direct in paniek. Iedereen denkt wel eens negatief, niets bijzonders. Af en toe negatief over jezelf denken is helemaal geen ramp, accepteer dat deze gedachten er zijn.
Dus ….. merk ze op, wees er bewust van, weet, dat het geen ramp is. En dan (want je wilt er wel van af 😉 ) ….. zeg: STOP!
Besef: Jij bent de baas over je gedachten. Je gedachten ZIJN niet jou. Ze zijn VAN jou.
Leestijd: 3 minuten
Herken je dat, dat je negatieve gedachten hebt over jezelf? Dat je negatieve dingen zegt tegen jezelf? Zoals bij voorbeeld: “Waarom zou ik het proberen, het lukt mij toch nooit.” Of: “Ik zeg maar niets, want ik zal wel een zeur zijn.” Of misschien meer in de trant van “Wees niet zo arrogant, weet jij het misschien beter? Alsof jij overal verstand van hebt. Ze zitten heus niet op jou te wachten.” Of misschien alleen scheldwoorden: “Looser, Ezel, Koeiekop, Drammer, Slome”, of wie weet wat voor thermen jij nog meer kunt verzinnen. Je hebt vast nog wel andere voorbeelden.
Heb jij voor jezelf al duidelijk waar deze gedachten vandaan komen? Wat kan de oorzaak (of misschien meerdere oorzaken) zijn?
In mijn vorige blog schreef ik over Lees verder
Leestijd: 2 minuten
Dat is zo’n negatieve periode, zo’n periode, dat ik gewoon ‘niet lekker in mijn vel zit‘. Ik heb dan het gevoel, dat ik niets goed kan doen, dat niemand ‘op mij zit te wachten’, dat het niet uitmaakt wat ik zeg of doe, het is toch niet belangrijk. En op dat wat ik doe is altijd wel iets aan te merken. Het kan altijd beter, en het is nooit goed.
Nee, niet een anderNiet, dat een ander dat zegt; nee, dat zeg ik zelf. Het zijn mijn eigen gedachten en mijn eigen ogen waar ik door kijk.
Ik heb vervolgens dan heel erg de neiging om het mezelf kwalijk te nemen dat ik me zo voel. “Je doet het zelf, het zijn jouw eigen gedachten. Moet je maar niet zo negatief denken, daar word je toch ook niet vrolijk van?!” En dan is het cirkeltje weer rond; kan ik me nog veel beroerder gaan voelen.
Ik heb nu een beslissing genomen. Lees verder
Klik op de afbeelding om je in te kunnen schrijven
(En krijg als bonus een voorproefje van het boek (in wording): 'het Balansboek' - boek van de tegenstellingen) © 2024 Coaching Ik ben ik
Hoi bezoeker,
Mag ik er even tussendoor?
Heb je mijn E-boek ’30 bemoedigende quotes’
en de A4-poster met ‘belangrijke waarden voor een goede relatie’ al gezien?
Je kunt ze gratis downloaden. Ga naar deze pagina om ze aan te vragen.
Powered by WishList Member - Membership Software
