Leef niet door te doen maar door te zijn
Deze spreuk heb ik laatst op Facebook gezet. Ik vind het namelijk zó belangrijk, dat je gewoon ‘bent wie je bent‘; dat je je niet anders voordoet dan je bent, en dat je geen dingen doet waar je niet achter staat.
We moeten niet bedenken hoe we ‘moeten doen’, wat een ander misschien van ons verwacht: we moeten gewoon ‘zijn’, gewoon onszelf zijn.
Dat kan soms best wel lastig zijn. Gedachten gaan heel snel. Je kunt zo snel denken: ‘Hoort dat wel zo?’ ‘Vinden ze dat niet raar?’ ‘Kan ik dat wel maken?’ Ik denk, dat je bij jezelf te rade moet gaan of jij vindt dat je ‘het kunt maken’, onafhankelijk van wat een ander er van zegt.
Keuzes en beslissingen
Dat betekent niet, dat je nooit naar anderen luistert, maar wel, dat je je eigen beslissingen neemt. Natuurlijk is het goed om rekening te houden met anderen, maar je moet niet iets doen of laten alleen omdat die ander dat van je verwacht.
Dat kan best confronterende situaties opleveren, maar als de ander respectvol met je omgaat, moet je er over kunnen praten. Dan moet je kunnen/mogen uitleggen, waarom je niet doet wat die ander verwacht of graag wil. We zijn tenslotte allemaal persoonlijkheden met eigen wensen en grenzen.
Een ander kan je ook geen verantwoordelijkheden geven die niet van jou zijn. Ieder heeft zijn eigen verantwoording, en die kun je niet overdragen op de ander. Ik ben zelf verantwoordelijk voor wat ik doe; ik kan niet zeggen: ‘Ik deed dat omdat die ander het wou’. Ja …., dat kan natuurlijk wel, maar als je er er zelf niet achter staat, dan breekt het je vroeg of laat op. Er zal een dag komen, dat de maat vol is. Je kunt je niet constant aanpassen aan de ander.
Dat hou je niet vol. Je wordt er sowieso niet gelukkig van.
Respect
En als ik dat voor mezelf vind, is het logische gevolg dus ook, dat een ander ook niet hoeft te voldoen aan mijn wensen. Het is dus belangrijk, om respect te hebben voor de ander zijn keuzes en beslissingen. Zolang het binnen ieders eigen verantwoording valt, is ieder vrij zijn eigen beslissingen te nemen, en te doen wat hem of haar goed lijkt. Dan weet je van elkaar ook waar je aan toe bent, en wat je aan elkaar hebt.
Verantwoordelijkheid
Grappig, ik heb dit als titel gegeven ‘niet doen maar zijn’, maar ik had het ook kunnen noemen ‘verantwoordelijkheid’ (of zoiets). Daar komt het namelijk wel op neer.
Als je doet wat die ander van je verwacht neem je niet je eigen verantwoordelijkheid. Je zult dan ook sneller geneigd zijn om de ander de schuld te geven als het niet goed gaat. Want: ‘die ander zei dat ik het moest doen.’ Maar zo werkt het natuurlijk niet. Je blijft altijd zelf verantwoordelijk. En als je onjuiste keuzes maakt, zijn het jouw keuzes, niet die van de ander. Daarom is het ook zo belangrijk om ‘bij jezelf te blijven’. Anders leef je het leven van de ander.
Ik hoop, dat ik een beetje duidelijk ben. (Ik heb soms zoveel in mijn hoofd, dat ik me afvraag of het wel goed over komt.)
Wil je laten weten wat je hiervan vindt? Is het duidelijk? Ben je het er mee eens? Lukt het jou om ‘bij jezelf te blijven’? Ik zou het leuk vinden als je me dat laat weten.
Ja, ik begrijp perfect wat je wil zeggen! Natuurlijk ben ik wat bevoorrecht want ik ben zelf dagelijks met de materie bezig.
Maar verantwoordelijkheid nemen voor je eigen beslissingen en je eigen leven is volgens mij ook de enige manier om een gelukkig leven te leiden.
Fijn om jouw blog te lezen. Dank je wel!
Dank je wel voor je reactie Rosine. Ik denk inderdaad ook dat dat de enige manier is om je echt gelukkig te voelen. Als je ’trouw blijft aan jezelf’ kun je pas echt gelukkig zijn.
Hoi Inge,
Een duidelijke blog en goed geschreven. Bij jezelf blijven dat is het devies. Mijn persoonlijke ervaring is dat naarmate mijn leeftijd vorderde dat steeds beter lukte. Door de ervaring van het leven wijzer geworden. En ja ‘ZIJN’ i.p.v. ‘DOEN’ onderschrijf ik absoluut.
Hartelijke groet
Claire
Dat kan ik helemaal beamen Claire, met het verstrijken van de jaren wordt het inderdaad steeds makkelijker. Ik hoor dat ook van anderen. Dat is een voordeel van het ouder worden 😉 . Dank je wel voor je reactie.
Vanaf mijn jeugd tot een jaar of 15 geleden deed ik altijd wat anderen van mij verwachtten. Dat was mijn overlevingsstrategie. Later besefte ik dat het ook anders kon. Nu doe ik wat ik wil. Vaak reacties als egocentrisch etc maar dat zijn maar labels die mensen plakken. Ik kan dat nu prima naast mij neerleggen. Doen wat je zelf wilt voelt veel beter, zelfs gewoon goed.
Een aantal zaken waar ik het niet helemaal met je eens ben. Je kunt geen foute beslissingen nemen. Het moment dat je kiest doe je met de informatie die aanwezig was. Achteraf kan het misschien als een verkeerde beslissing worden uitgelegd. Dan nog zeg ik tegen mijzelf het was een goed besluit op dat moment. Daarmee voorkom je een negatieve benadering van je eigen handelen.
Overigens in de tijd dat ik deed wat anderen verwachtten nam ik ook mijn verantwoordelijkheid. Het was mijn beslissing om het op die manier te doen.
Elke beslissing heeft gevolgen. Als je voor jezelf kiest en doet wat je wilt zul je ook accepteren dat anderen daar niet blij mee zijn. Maar dat is maar zo.
Dank je wel voor dit mooie blog
Fijn dat je de vrijheid neemt om te doen wat je zelf wilt. Voelt inderdaad veel beter dan doen wat een ander verwacht.
Ik maak uit jouw verhaal op dat je denkt, dat ik vind dat je foute beslissingen kunt nemen. Het is niet mijn bedoeling geweest om dat te zeggen. Ik ben het helemaal met je eens dat je geen ‘foute’ beslissingen kunt nemen als je op dat moment er achter staat. Je kunt hoogstens later tot de conclusie komen dat het misschien beter (handiger, slimmer) was geweest als je het anders had aangepakt. Maar daar hoef je je niet schuldig onder te voelen. Je doet inderdaad op elk moment wat op dat moment voor jou goed voelt. Meer keuzes heb je ook niet, toch? We doen ons best, wetende dat niets perfect is. En dat hoeft ook niet. Zo blijven we leren.
Ik vind het trouwens heel mooi dat je zegt, dat je ook je verantwoordelijk nam in de tijd dat je deed wat anderen verwachtten. Dat getuigt naar mijn idee van een groot verantwoordelijkheidsgevoel(besef). Er zijn genoeg mensen die de schuld in zulke situaties op anderen afschuiven.
Dank je wel voor je aanvullingen.
Mooi onderwerp en mooie reacties tot nu toe!
Als kind – opgegroeid met Roomse ‘normen en waarden’ – ‘was’ ik altijd al, maar kreeg steeds dingen te horen als “dat hoort niet zo” en “wat zullen de mensen er wel niet van denken”.
Net als ieder kind wilde ik graag aardig gevonden worden, erbij horen. Ik probeerde dus echt wel om de dingen te doen zoals ze hoorden. Helaas – het ‘zijn’, mijn eigenheid en individualiteit lieten zich niet onderdrukken, hoe hard ik het ook geprobeerd heb. 😉
Ook bij veel vriendengroepen schijn je je aan een soort mal aan te moeten passen. Er is maar in één mal waar ik in pas en dat is de mijne. Van vandaag. Die is anders dan die van gisteren en anders dan die van morgen.
Daardoor heb ik me regelmatig een ‘loner’ gevoeld, omdat ik nergens echt helemaal bij hoorde. Later begreep ik pas dat dat “de conseprentie van het leven” was: voor wat hoort wat. 😉
Voortschrijdend inzicht ( = voortschrijdende leeftijd en ‘het leven’) heeft er voor gezorgd dat ik bewuster ‘ben’ dan vroeger. En het bewuster waardeer. In mezelf en in andere mensen. Geweldig. 🙂
Mooi Renée, dank je wel voor je openheid. Mooi dat jouw eigenheid zich niet liet onderdrukken. Jammer dat je je dan soms zo alleen kunt voelen, maar je eigenheid behouden is belangrijker. En … er zijn veel meer ‘loners’, maar die zie je niet altijd. Fijn dat je gereageerd hebt.