Ieder mens wil gehoord en gezien worden
Als je gehoord en gezien wordt dan ‘besta’ je. Als niemand je hoort en ziet, dan kun je het gevoel hebben dat je er niet toe doet. Wat maakt het uit wat je doet of zegt, er is toch niemand die je hoort. En dat voelt niet fijn.
Twee kanten
Je gehoord en gezien voelen hangt van twee kanten af: van degene die jou (niet) hoort en ziet, en van jou, als degene die gehoord en gezien wil worden. Als de ander geen aandacht schenkt aan jou, aan wat je zegt of doet, dan ziet en hoort hij jou dus niet. Soms vinden mensen het moeilijk om met hun aandacht (volledig) bij de ander te zijn, en zijn ze (teveel) met zichzelf bezig.
Als de ander echter wel aandacht schenkt aan jou, en jou ziet en hoort, maar jij laat het niet binnen komen, dan ligt het aan jouzelf. Je kunt dan de aandacht van de ander niet accepteren, of in elk geval laat je het niet binnenkomen, en je voelt je daarom dus niet gehoord. Dat is jammer.
Beide situaties zijn mogelijk.
Wat kun jij zelf doen om je gehoord en gezien te voelen?
Luister goed naar wat die ander naar jou communiceert. Krijg je een complimentje? Aanvaard dat dan, en neem het in je op. Die ander zegt het niet voor niets. Voel de waardering van die ander, dat is de bedoeling van een compliment. Wuif het niet weg. Het is dus ook zaak om zelf goed te luisteren. Laat het tot je door dringen. Wees je ook bewust van de aandacht die de ander voor jou heeft, en wees daar dankbaar voor. Besef dat je van waarde bent voor die ander.
Hoort die ander jou echt niet, herhaal dan je boodschap. Vraag aan de ander of die jou wel hoort. Zo leg je de focus op wat jij zegt of doet. Soms is dat nodig, omdat mensen teveel met zichzelf bezig zijn. Dit bewust aandacht vragen kan best lastig zijn. Je verschuift dan de aandacht naar jezelf, en dat is niet voor iedereen makkelijk. Het is echter wel belangrijk als je op een waardevolle manier in relatie wilt staan tot die ander. Je hebt er recht op om gehoord en gezien te worden, net zoals jij ook aandacht moet hebben voor de ander. Alles op zijn tijd. Als we zo de aandacht aan elkaar schenken die ieder verdient, dan worden we er allemaal beter van. Zo kunnen we elkaar opbouwen.
Wat kun je doen om die ander te zien en te horen?
Volledig met je aandacht bij de ander zijn, dat is belangrijk. Bewust horen wat de ander zegt, zonder met je eigen gedachten bezig te zijn. En dat valt niet altijd mee 😉. Die ander erkenning geven, laten weten dat je hem of haar begrijpt (áls je hem of haar begrijpt 😉), laten weten als je iets waardeert wat die ander doet. Iedereen heeft erkenning nodig, daar ‘groei’ je van. Eigenlijk kun je je gewoon afvragen wat jezelf prettig vindt hoe de ander met jou omgaat; zo moet je dus ook met de ander omgaan. Simpel eigenlijk. Maar wel lastig om bewust van te zijn. Wees je dus bewust, dat is de eerste stap.
Ik wens ons allemaal toe dat we meer oog en oor voor elkaar hebben, zodat ieder gezien en gehoord wordt. Daar wordt de wereld beter van.
Vraag: vind jij het lastig om de aandacht op jezelf te vestigen? Of vind je het juist lastig om aandacht voor de ander te hebben. Laat het weten in een reactie hieronder.
Ik vind het lastig om de aandacht op mezelf te vestigen. Als ik niet gehoord wordt als ik iets zegt, dan heb ik er moeite mee om het nog een tweede keer te zeggen.
Ik heb er ook moeite mee om steeds aandacht te hebben voor een ander (mijn partner) ik ben vaak in mijn eigen gedachten of concentreer me op iets en hoor dan niet wat mijn partner zegt of gezegd heeft. Dit is de grootste controverse tussen mijn partner en mij. Dit speelt al jaren en mijn partner vindt het ook steeds moeilijker om steeds te moeten herhalen.
Dank voor je openheid Harry, en voor je zelfreflectie. Je/jullie zult/zullen hier zeker niet de enige in zijn. Wat mij als eerste opkomt (als ‘snelle’ oplossing) is: laat je partner eerst jouw aandacht vragen voordat hij/zij iets tegen je zegt. Gewoon door bijvoorbeeld te zeggen ‘heb je even?’ ‘Mag ik je iets zeggen/vragen?’ ‘Heb je even tijd voor mij?’. Op zie manier krijgt je partner eerst aandacht, zodat hij/zij niet het hele verhaal opnieuw hoeft te doen, want dat is frustrerend. En misschien wil jij eerst even iets afmaken voordat je volledig met je aandacht bij de ander kunt zijn. Of misschien kun je het even ‘parkeren’. Dat is aan jou om te bepalen.
Dit geldt andersom ook: als jij iets wilt zeggen is het misschien ook nuttig om eerst de aandacht te vragen. Het is ook belangrijk dat je dit ‘luid genoeg’ doet (dus niet te zacht praat). Ook is het handig om dit om het juiste moment te doen (dus niet als de ander geconcentreerd bezig is met iets.) Je zou natuurlijk dieper kunnen kijken naar wat er van binnen speelt, want vaak zijn er diepere oorzaken. Wat maakt dat je niet ‘voor jezelf durft op te komen’. Maar dat is aan jou/jullie of je daar naar wilt kijken. Sterkte en ‘succes’.