Hoe krijg ik controle

Leestijd: 5 minuten

(Geen) controle

Wat is het toch moeilijk te accepteren dat je geen controle hebt.

Ik kan het niet laten, om ook over het corona virus te schrijven; je komt er niet omheen.

Wat mij zelf het meest bezig houdt, is de machteloosheid en de onwetendheid van hoe het verder zal gaan. Het ene moment kun je bang zijn voor wat je zelf zou kunnen overkomen, of voor wat je geliefden zou kunnen overkomen, het andere moment realiseer je je, dat die kans eigenlijk heel klein is. Maar ja, niemand weet het; alles kan. En je hebt er geen invloed op, in principe. Dat kan je angstig en onzeker maken.

Wat wel?

 

Waar je wel invloed op hebt, is de snelheid waarmee het corona virus om zich heen grijpt. Als je je houdt aan de regels die we momenteel opgelegd krijgen, dan help je, om het zo veel mogelijk in te perken. Ik moet vooral ook denken aan de mensen die wel het ergste overkomt, en aan alle mensen die hun uiterste best doen om hen te  helpen. Je kunt zelf helpen door te doen wat voorgeschreven wordt om het zoveel mogelijk in te perken, zodat het niet boven het hoofd groeit van degenen die zorg verlenen; verder heb je het niet in de hand.

Best raar

Wat die onzekerheid betreft: ik vind het eigenlijk best wel gek dat je je zo onzeker kunt voelen, want  je wordt eigenlijk je hele leven geconfronteerd met deze onzekerheid. Je kunt altijd ziek worden, een ongeluk krijgen, of andere erge dingen meemaken. Daar denk je – als het goed is – niet elke dag aan. In deze periode echter word je er constant mee geconfronteerd. Dit kan je – als je niet oppast – vreselijk depressief en angstig maken. Daar ‘moeten’ we echt voor oppassen. Alle ellende wordt nu even op één grote hoop gegooid, maar die ellende is er in feite altijd, alleen word je er nooit direct zo mee geconfronteerd.

Als christen

Als christen weet je je afhankelijk van God. Je kunt in gebed gaan en vragen om ‘wat je nodig hebt’. En ook al krijg je niet altijd wat je vraagt, het kan je zeker wel troost en houvast bieden, en kracht om vol te houden. Maar ook als christen ben je niet gevrijwaard van ziekten en problemen. We zullen allemaal moeten accepteren, dat dood en verdriet bij het leven horen. Tegelijkertijd mogen we God wel vragen voor een spoedig einde van deze crisis. En ook kunnen we vragen – en dat is misschien nog wel belangrijker – wat we kunnen doen voor anderen, en wat we van deze crisis kunnen leren.

Betrekkelijkheid

Want er valt denk ik behoorlijk veel te leren uit deze crisis. Je wordt – naar mijn idee – wel bewuster van hoe betrekkelijk alles is. En die betrekkelijkheid is er dus ALTIJD. Het is goed, om dat te beseffen. Wij weten misschien veel, maar wij zijn niet almachtig. Onze levens zijn eindig, wanneer dat moment dan ook komt. Er is pijn en verdriet op de wereld, overal en altijd. De één krijgt er meer van dan de ander, maar niemand ontkomt er aan.

En nu

En nu worden we wereldwijd geconfronteerd met deze situatie. Omdat de ‘pijn’ zo ‘groot’ (verbreid) is, raakt het ons allemaal, en zijn we allemaal betrokken. Maar vóór deze situatie was er ook al heel veel pijn en verdriet bij heel veel mensen. En zelfs tijdens deze situatie hebben mensen te dealen met vreselijke omstandigheden. Ziekte, pijn, erbarmelijke omstandigheden, geen thuis, een onveilig ‘thuis’, enz.; die problemen zijn er ook nu nog steeds, en in veel situaties zijn die problemen nu zelfs groter dan anders. Die problemen zijn echter minder zichtbaar, tenminste, slechts zichtbaar voor degene die er van dichtbij mee te maken hebben of die zich er in ‘verdiepen’. Dat is met het corona virus anders. Niemand ontkomt er nu aan. Iedereen wordt er mee geconfronteerd. Mijn gedachten gaan uit naar die mensen die al in moeilijke omstandigheden zaten, en nu ook nog met deze crisis worden geconfronteerd, waardoor situaties mogelijk nog erger worden. Ik bid ze veel kracht, rust en liefde toe.

Hou vol

Tegen ieder, die niet al in een moeilijke situatie zat, wil ik zeggen: heb geduld. En geduld is iets, wat we tegenwoordig verleerd zijn. We zijn gewend dat alles direct en snel gaat, maar geduld is vooral in deze periode zeer belangrijk. Het gaat weer voorbij, heb geduld, en hou vol.

De positieve kant

Om terug te komen op de vraag wat we hiervan kunnen leren: Je ziet hele mooie initiatieven ontstaan. Er zijn zoveel goede dingen die ook gebeuren. Mensen die voor elkaar zorgen, om elkaar denken. ‘Automatisch’ doen veel mensen waar je ook in de Bijbel over kunt lezen (Fil.2:4 BGT): “Denk niet alleen aan jezelf, maar zorg juist voor elkaar.” Prachtig toch!

En wat te denken van de berichten over dat de vogels ‘weer fluiten’ in Wuhan (er was een interessant artikel over geschreven waar dit werd benoemd; is helaas niet meer beschikbaar), en dat de vissen weer te zien zijn in het water in Venetië (lees daar hier over) (ik wist trouwens niet, dat het zó erg was). De natuur wordt hersteld. Gods natuur. De natuur, waar wij geacht worden om voor te zorgen. Hoe vreselijk hebben we het verpest. Hopelijk leren we hiervan. Het zet mensen in elk geval aan het denken. Hopelijk blijven de goede dingen die nu gebeuren voortbestaan als alles straks weer ‘normaal’ is. Hopelijk is het dan normaal om goed voor elkaar te zorgen, en goed voor de natuur te zorgen. Hopelijk vergeten we dit niet. Mijn hoop is, dat er een nieuw ‘normaal’ komt. Misschien zou er een herdenkingsdag moeten komen, waarop we er aan herinnerd worden hoe het was in deze tijd (net zoals de tweede wereldoorlog herdacht wordt). Om ons altijd te herinneren hoe we met elkaar om horen te gaan, en hoe we met de natuur om horen te gaan. Liefdevol! Mijn hoop en gebed is, dat we veranderen, en leren van wat we meemaken. Laat dit een nuttige tijd zijn.

Enkele tips

(waarmee je ‘controle’ krijgt)

Nog even een paar tips om aan herinnerd te worden in deze tijd van verwarring en op elkaars lip zitten:

• Relativeer (hou je gedachten ‘in balans’). Bedenk wat echt belangrijk is; is het echt iets om je druk over te maken? (thuiswerk maken bijvoorbeeld)
• Laat negatieve gedachten niet je gevoel bepalen; focus op de positieve dingen
• Maak je niet druk om dingen waar je geen invloed op hebt
• Besluit om …. Het lijkt makkelijk praten ‘relativeer’ en ‘laat negatieve gedachten niet je gevoel bepalen’, en ‘maak je niet druk’, maar het begint bij het besluit om zo te willen denken. Je kunt beslissen, om je gedachten ‘stop’ te zetten voor negativiteit. Dat zal niet altijd direct lukken, maar je hebt er zeker invloed op. Zeg bijvoorbeeld tegen jezelf ‘klaar nu, ik heb nu genoeg negatief gedacht’. En richt je op de positieve dingen, op wat je kunt doen voor de ander, op hoe je goed met elkaar om gaat. Uitdaging genoeg.
• Beperk de ‘opname’ van negatief nieuws. Kijk of luister af en toe naar hoe ‘de stand van zaken is’, maar laat je niet overspoelen door alle negatieve berichten.
• Vraag je af: Is het alleen maar slecht, of biedt het ook kansen?
• Heb aandacht voor elkaar; vraag ook eens aan de ander hoe hij/zij het ervaart
• Heb geduld met elkaar; besef, dat het voor iedereen lastig is, heb begrip voor de ander
• Geef elkaar ruimte (niet alleen die 1,5 m, maar ook geestelijk ?). Neem ook zelf je ruimte als dat mogelijk is. (Ga een ommetje maken en zwaai naar de buren.)
• Realiseer je, dat iedereen anders is; ieder gaat er op zijn eigen manier mee om
• Leg je zorgen bij God; bid om kracht en wijsheid en liefde om het vol te houden
• Wees dankbaar voor de goede dingen – schrijf ze op (noteer ze in een ‘corona’dagboekje ?)
• Zoek afleiding – pak een hobby (opnieuw) op

Laat mij het weten als je wilt:
Lukt het jou om zonder al te veel problemen thuis te blijven? Wat zijn de dingen waar je tegen aan loopt? Bij jezelf, bij je kinderen?

Heb je nog tips voor ons? Wat doe jij om hier goed doorheen te komen?

Ik hoor het graag (mag ook in een privé berichtje).

NB: En heb je behoefte aan een gesprekje? Je mag me bellen op 06 36 26 90 13. Ik luister graag naar je.

Heel veel sterkte, geduld en liefde in deze lastige periode.