Hebben strategieën nut?

Hebben strategieën nut?

Onder strategie versta ik: allerlei  ‘trucjes‘  die je kunt leren om resultaat te bereiken. Is het slim om een strategie te hebben?

Ik heb bv. geleerd, dat het ‘slim’ is om een facebookbericht te eindigen met een vraag. Ik ben het daar wel mee eens, een vraag roept iets op, maar je kunt je afvragen, of je dat dan altijd moet doen, en hoe je dat dan  het beste  kunt doen.

Soms kom ik voorbeelden tegen in het leven (dat iemand iets zegt of doet op een bepaalde manier), waarvan ik dan denkt: ‘hmmm, dat heb je geleerd’. Het voelt dan niet echt.

Op zich is er niets mis mee om ‘strategieën’ of tips te leren, en toe te passen, maar ik denk, dat dat een aanzet moet zijn om over jezelf  na te denken. Waarom zou je die tip toepassen. Waarom stel je een vraag aan het einde van een bericht. Omdat je dat geleerd hebt, of …… omdat je de ‘bedoeling’/het principe ervan inziet. Een vraag stel je normaal gesproken als je benieuwd bent naar iets, als je iets van iemand wilt weten, als je iemands mening wilt. ‘Zorg’ dan, dat die gedachte er ook achter zit. Wil je echt iets weten van iemand? Of stel je een vraag omdat je dat zo geleerd hebt. Ik denk, dat daar een wezenlijk  verschil  in zit.

Nog een ’trucje’. Als je vriendelijk bent tegen mensen kun je over het algemeen vriendelijkheid terug verwachten (wie goed doet, goed ontmoet). Toch ben ik wel mensen tegengekomen waarbij het bij mij het tegenovergestelde effect had (bv. verkoopsters in een kledingzaak). Waarom? Omdat ik bij die mensen het gevoel had dat ze niet oprecht waren. Sommige mensen kunnen zo gespeeld glimlachen en aardig zijn. Ik denk, dat het dan dus niet ‘werkt’. Ik realiseer me wel, dat ik hiermee wel heel (ver)oordelend bezig ben, want ik kan niet in iemands hart kijken. In elk geval hebben sommige glimlachen bij mij het tegenovergesteld effect. Het bewijs wordt soms geleverd, als de situatie een vorm aanneemt die niet gewenst is door de glimlachende persoon. Dan opeens verdwijnt de vriendelijkheid als sneeuw voor de zon. Voor mij een bewijs, dat het  niet echt  was.

Daarom ben ik van mening, dat, als je iets doet (een ‘strategie’ toepast), je dat  vanuit je hart  moet doen, en niet, omdat je het geleerd hebt. Als je staat achter de dingen die je doet, als je het oprecht meent, dan kan het  effect  hebben. Maar het effect mag nooit het doel zijn. Als dat het doel is, ben je niet meer met de mens bezig, maar met je eigen resultaat. Dat werkt nooit goed uit.

En nu kan ik wel een vraag stellen, van ‘wat is jouw mening hierover’ bv., maar dat doe ik niet. Ik ben nl. nogal overtuigd van mijn mening (‘eigenwijs’); ik vind dit gewoon zo, onafhankelijk van wat jij hier van vindt. Maar …… als je er iets over zeggen wilt mag dat natuurlijk wel. Misschien ben je het helemaal niet met me eens, en dan wil ik je niet beletten om dat te uiten. Maar ik hoop, dat je het wel met me eens bent, en dat het een stimulans is, om goed naar jezelf te kijken, en te voelen, waarom je de dingen doet zoals je ze doet. Sta je er achter? Denk je dat het goed is zo? Dan is het ook goed; zeker voor dat moment. Je mening bijstellen kan altijd nog.

Ik wens je oprecht een hele fijne, en bewuste dag verder.