Geven van wat je hebt.
‘Als u bereid bent mee te doen, wordt niet verwacht dat u geeft van wat u niet hebt, maar van wat u hebt.’
Deze tekst raakte mij laatst. In de context (het komt uit de Bijbel en staat in 2 kor.8:12 voor de geïnteresseerden onder ons) gaat het over geld geven, maar het geldt (van het werkwoord gelden 😉 ) natuurlijk ook voor gaven en talenten. Ik ben bij voorbeeld van nature niet spontaan. Dat vind ik best wel eens vervelend. Ik kan het mezelf soms bijna kwalijk nemen. Maar …. wat je niet hebt … Ik mag dus gewoon mezelf blijven. Ik ben nou eenmaal niet spontaan, maar ik heb andere eigenschappen (die niet samengaan met spontaan zijn). Die andere eigenschappen mag ik (moet ik – als ik een bijdrage wil leveren) dus gebruiken. Daar kan ik goeie dingen mee doen. Dat is mijn ’taak’. Als iedereen zijn talenten goed gebruikt, kunnen we samen mooie dingen doen. De één op dit vlak, de ander op dát vlak. Pfff, dat lucht op. Je hoeft niet alles te kunnen wat een ander kan. Die ander kan iets niet wat jij wel kan (maar wat je zelf waarschijnlijk heel normaal vindt). Als ieder doet waar hij of zij goed in is, dan vullen we elkaar allemaal aan, want ieder is ergens anders goed in. Je bent uniek! Welke bijdrage geef jij aan de wereld?
Ik denk dat het in de samenleving altijd niet zo belangrijk is wat je allemaal kan, belangrijker is wie je bent daar wil ik graag op afgerekend wordnl
Helemaal waar Bram, dat is ook wat ik bedoel te zeggen. Iedereen is anders, en ieder geeft van wat hij is. Wie je bent, daar gaat het om.
Ik geef liefdevolle vriendelijkheid aan deze wereld!
Wat mooi Jans, dank je wel voor jouw liefdevolle vriendelijkheid. Die heb ik inderdaad van je mogen ervaren 🙂