Ben jij wie je bent?
Ik zag afgelopen weekend de conference van Marc-Marie Huijbregts. Wat heb ik daar ontzettend van genoten. Hij had het vnl. over zijn familie en zijn leven. Ik wil er één ding uit noemen, wat me aansprak.
Hij vertelde over zijn homofilie. Ik vind het geweldig, zoals hij er over sprak. Hij komt er open voor uit, dat hij homofiel is (en zong in dit verband het lied ‘laat me niet alleen’ op een ontroerende wijze). Het raakte me echt. Hij benoemde ook, dat homofilie niet helemaal is ‘wat de natuur zich had voorgesteld’: dat het dus niet natuurlijk is, dat je op hetzelfde geslacht valt. De wijze waarop hij dit illustreerde was werkelijk geweldig, zo nuchter ook. Daar houd ik van. Dat vond ik zo eerlijk. Maar hij valt wel op hetzelfde geslacht; zo is het gewoon.
Nu wil ik eigenlijk zeggen, wat ik van homofilie vind, en tegelijkertijd weet ik zeker, dat er (heel veel) mensen zullen zijn, die me dit kwalijk zullen nemen. Maar ik zeg het toch.
Ik denk nl. ook, dat het niet de bedoeling is, dat je op hetzelfde geslacht valt. Het is een ‘foutje van de natuur’, of, in ‘christelijke termen’: het komt door de zonde in de wereld (klinkt gelijk een stuk zwaarder, maar komt in mijn ogen op hetzelfde neer). En vanuit de Bijbel leer ik, dat je niet ‘mee moet gaan’ met dat foutje. Dat betekent voor mij, dat (seksuele) relaties met hetzelfde geslacht niet goed te keuren zijn. Dat betekent niet, dat je die mensen moet veroordelen, maar wel, dat je stelling moet durven nemen betreffende de consequenties. Ik denk, dat de ‘regels’, die in de Bijbel staan, er staan, omdat ze goed voor ons zijn. Het is een leidraad voor ons leven. Ik weet, en begrijp, dat veel mensen deze mening totaal niet zullen delen. En dat hoeft ook niet. En zeker niet, als je helemaal niets met geloof hebt. Natuurlijk beslis je dan zelf wat je goed of fout vindt. Dat is nu juist vrijheid van meningsuiting. Dat je mag zeggen wat je denkt, zonder dat je daarop veroordeeld wordt. Vrijheid van meningsuiting is niet ‘denken wat een ander denkt’, maar je eigen mening hebben, en toch geaccepteerd worden door de ander.
Ik denk, dat homofiele mensen (mannen of vrouwen) net zo zijn als iedereen. Zij hebben alleen iets, dat wezenlijk anders is zullen we maar zeggen. Maar iedereen is op bepaalde punten anders dan anderen, en dát valt misschien niet op. Wat maakt het uit. Ieder is zoals hij of zij is. Accepteer elkaar, ook met afwijkende meningen. Ik denk, dat het de kunst is, om ieder te accepteren met zijn of haar mening. ‘To agree to disagree’ zeg maar.
Als je de conference wilt bekijken, ga dan naar Theatershow: Florissant. (Op punt 1:23:15 heeft hij het over hoe de wereld onderverdeeld kan worden in (o.a.) homo en hetero. Op punt 1:24:50 benoemt hij zijn eigen homofilie en hoe hij er tegen aan kijkt.)
En laat gerust je reactie achter; je hoeft het niet met me eens te zijn 😉
Dapper van je dat je dit pittige onderwerp hebt durven aansnijden.
Ik ben blij met jouw reactie Greetje, dank je wel! Ik heb intussen al wel gemerkt, dat het beter was geweest, als ik de blog anders had ingedeeld. Ik ben begonnen met mijn mening over homofilie, maar dat is niet het enige onderwerp. Het (hoofd)onderwerp is eigenlijk ‘vrijheid van meningsuiting’. Ik heb gemerkt, dat die boodschap bij (sommige?) mensen niet meer doorkomt. Sommigen raken blijkbaar ‘van slag’ door mijn ‘afwijkende’ mening. Maar naar mijn idee staat er duidelijk in, dat ik deze mensen NIET VEROORDEEL, maar dat ik er gewoon een bepaald idee over heb, en dat dat MOET MOGEN. Ik waardeer het enorm, dat je hierop op deze manier hebt gereageerd ;-).