Agressie (g)een probleem

Ik ben een tijdje geleden bij een workshop geweest van Huis voor de Sport, met als thema ‘Agressie (g)een probleem: over het omgaan met jeugd met gedragsproblemen. Het ging over hoe je het beste met agressief gedrag bij kinderen kunt omgaan. Ik wil graag enkele belangrijke punten/inzichten met jullie delen.

Relatie

Ten eerste sprak het mij enorm aan, dat de beide mannen, die deze workshop gaven, zo ontzettend betrokken waren bij de jongens (en meiden) die ze les gaven. Er sprak zoveel passie, zorg, begrip – samengevat liefde – uit; geweldig! Het was zeer inspirerend. Ik ben er van overtuigd, dat dát de basis is voor een goede relatie, en dus goede resultaten.

Wat er gebeurde

Na een zeer inspirerende en interessante inleiding gingen we naar de naastgelegen gymzaal. Hier werd het spel trefbal gespeeld. Ik mocht, met nog een aantal anderen, aan de kant zitten  😉 . De mensen die aan de kant zaten kregen een A-4’tje met de opdracht om op te schrijven wat ze zagen bij de groep of bij de trainer. Dit was heel erg interessant en verbazingwekkend.

Want wat zagen we. Om kort te gaan: de eerste keer sprak de trainer luid, snel, veel negatieve opmerkingen; hij legde de spelregels niet goed uit enz. En wat zag je gebeuren: het spel werd ‘agressief’, er werd niet gelachen, mensen gaven natijd aan dat ze verward waren, niet wisten wat ze moesten.

In het tweede spel legde de trainer eerst alles haarfijn uit, vroeg of er vragen waren, gaf veel complimentjes, veel positieve opmerkingen enz. Wat gebeurde er met de groep: Er werd gelachen, er werd samengewerkt; het zag er gezellig en leuk uit.

Invloed

Prachtig om te zien. En wat ik vooral verbazend vind: De groep had natuurlijk best door dat het een experiment was, we waren er tenslotte niet om een spelletje te spelen. En toch werd de groep dus beïnvloed. Het gedrag van de trainer bepaalde hun gedrag.

Ik leer hieruit weer, dat je dus invloed hebt op de ander. Jouw gedrag bepaalt (mede) hoe de ander reageert. Het is goed om daar bewust van te zijn. Geef je complimenten, (zie ook mijn blog over waardering) dan zal dat zeker een positieve uitwerking hebben op de ander.

Voorbeeld

Wat ook belangrijk is (basis’iets’): Verdiep je in de ander. Een van de trainers noemde een soortgelijk voorbeeld: Stel, een kind hoort ’s morgens thuis zijn vader tegen hem zeggen ‘klootzak, nou heb je alweer je fiets niet op tijd gepakt’. Dat kind komt op school, en zegt op een bepaald moment tegen een ander kind: ‘klootzak, jij ……..’ Je spreekt – als leerkracht – dat kind er op aan: ‘zulke woorden gebruiken we hier niet’. Een logisch gevolg is, dat dat kind in verwarring raakt. Hier hoort hij dit, maar thuis krijgt hij een ander voorbeeld. Hoe moet hij zich nou gedragen?!

Ik wil hier zelf nog even op aanvullen, dat het daarnaast iets doet met de loyaliteit naar zijn vader toe. Het is tenslotte wel zijn vader die dat zegt. En op school wordt gezegd, dat dat niet mag. Au, dat doet pijn. Is mijn vader slecht? Wat een strijd voor zo’n kind.

Afstemming

Een ander belangrijk punt is: stem je gedrag af op de stemming van de ander. Er werd uitgelegd, dat er een opbouw is van gedrag. Als alles’rustig’ is, dan is er sprake van assertief gedrag. En stapje hoger wordt het overassertief, daarna geagiteerd (opgewonden en zenuwachtig), vervolgens bedreigend, dan dreigend gewelddadig, en tot slot gewelddadig.

Elke fase vraagt om een eigen benadering. Als de ander geagiteerd is, dan is het niet handig om de ander te benaderen alsof hij gewelddadig is. Zo’n benadering is dan niet op z’n plaats, en zal een averechte uitwerking hebben. Maar als de ander gewelddadig is, dan zou ik liever een stapje terug doen, in plaats van te zeggen dat hij zich niet zo druk moet maken bij voorbeeld. Je bent dan het moment waarop je nog invloed hebt al voorbij. Dit was voor mij ook een eye opener. Als je niet op tijd genoeg ‘ingrijpt’, dan ben je te laat en heb je geen invloed meer. Voor mij in elk geval een aandachtspunt.

Veiligheid

Tot slot nog één ding. Iedereen heeft een ‘veilige cirkel‘ om zich heen. Als je daar binnen komt, wordt het bedreigend. Je hebt vast wel eens meegemaakt, dat iemand zó dicht bij je ging staan, dat je het niet prettig meer vond. Ik heb daar eens een heel mooi voorbeeld van gezien. Een interviewster, die op het podium stond, had een gast die ze vragen stelde over haar nieuwe boek. De vragenstelster ging ‘gezellig’ bij haar gast staan. Het zag er uit alsof ze het een ‘gezellig onderonsje’  wou laten zijn. De geïnterviewde echter deed telkens een stapje opzij, terwijl de vragenstelster weer een stapje dichterbij kwam. Zo kwamen ze meermalen aan de zijkant van het podium terecht. Het was erg interessant om te zien. Zo werkt dat dus. Als iemand te dichtbij komt, trek je je terug. Het is dan beter om even wat meer afstand te nemen, zodat de ander zich veilig blijft voelen.

Nou, allemaal mooie inzichten naar mijn idee. Ik hoop, dat jij dit waardevol vond.

Als dat zo is, wil je het dan delen in je netwerk? Dat zou ik zeer waarderen.

En heb je zelf leuke aanvullingen, voorbeelden, enz., laat het dan hieronder weten. En een duimpje (y) is ook goed genoeg ;-).

Groetjes van mij,

Inge