Een tovermiddel?

Negatief

Soms kunnen mensen erg negatief zijn over iets wat hen is aangedaan, of over iets vervelends wat ze hebben meegemaakt. Dan heb je misschien de neiging om met troostende woorden of met oplossingen te komen, zoals: ‘Zo erg is het toch niet, er zijn wel mensen die het veel erger hebben.’ Of: ‘Dan moet je even zus of zo doen, dan is het zo weer opgelost.’ Je denkt dan misschien: ‘hij/zij moet zich niet zo druk maken, het valt best mee.’   Maar – zoals je misschien ook gemerkt hebt in de praktijk – dat werkt meestal averechts.

Dan zou je wel willen, dat er tovermiddelen waren, waarmee in één keer de situatie opgelost zou zijn, zodat ze niet meer ‘zeuren’. Maar, helaas, die zijn er niet.

Alhoewel ….

Ik heb wel ‘ontdekt’, dat er iets is wat zeer waardevol is in relaties. Iemand kan soms helemaal somber zijn, negatief, niet gezellig. Daar kun jij dan behoorlijk last van hebben. En dan kan het gaan om een probleem, wat jij totaal niet herkent; we zijn tenslotte niet allemaal gelijk. Een ander kan last hebben van dingen, waar jij nooit last van zou hebben (en andersom). Maar … die ánder heeft er natuurlijk als eerste last van. Wat hier ontzettend kan helpen, is simpel: erkenning geven.

Erkenning geven kan zoveel positiviteit brengen. Het probleem is er op zich niet mee ‘opgelost’, maar als je iemand erkenning kunt geven, geeft dat zoveel ’lucht’. Problemen hoeven ook niet altijd opgelost te worden. Als het je lukt, om naast die ander te gaan staan en helemaal ‘bij die ander kunt zijn’, die ander probeert te begrijpen, en dan die erkenning geeft – dat is zo waardevol. Dit kun je doen door gewoon te zeggen, dat  het wel heel vervelend is voor die ander (en dan natuurlijk wel uit je hart; je moet het wel echt kunnen menen). Dat het voor die ander vast moeilijk (geweest) is enz. Dat doet zóveel goed. Je hoeft niets op te lossen, je hoeft alleen maar echt bij die ander te zijn, en hem of haar écht te zien.

Echt

Ik heb zelf al zo vaak ervaren, dat het eigenlijk een tovermiddel is. Je kunt het natuurlijk niet als trucje gebruiken, want dan komt het niet over. Dan kan het juist sarcastisch worden. Het/je moet wel echt zijn. Als je echt de waarde er van gaat zien, en je kunt vanuit liefde naast die ander staan, dan lost het heel veel op. Je helpt die ander in de eerste plaats, en bovendien wordt de situatie veel prettiger. De lucht wordt geklaard. Eigenlijk accepteer je die ander, zoals hij of zij op dat moment is, met zijn vervelende stemming. En dat is fijn voor iemand. Het is fijn, als je mag zijn hoe je bent, en hoe je je voelt. En als je die acceptatie voelt, dan komt er ruimte voor een positiever gevoel.

Volgende keer nog zo’n ‘tovermiddel’.

Heb jij zelf wel eens ervaren hoe het voelt als iemand jou erkenning geeft? Herken je wat ik schrijf?